Je doet het niet alleen

Marianne Verhaart is bestuurslid Sportzaken. Hoe is dat om te doen, vroeg Hans Hermans haar. Zeker in het lustrumjaar veel werk, maar heel leuk als dingen lukken is het antwoord. Voor een buitenmens als Marianne, lijkt golf het summum. Maar toch leek het haar aanvankelijk een suffe sport. 't Kan verkeren!

Marianne Verhaart, bestuurslid Sportzaken, is een buitenmens.

Wie ben je?

Mijn hele leven ben ik al weg van natuurkunde en leren. Met zo’n instelling is de kans groot dat je in het onderwijs terechtkomt. Daarin heb ik me heerlijk kunnen uitleven: begonnen als natuurkundelerares op de middelbare school en daarna op de lerarenopleiding van de Hogeschool Utrecht. Na mijn pensioen heb ik leerlingen begeleid bij onder meer het onderdeel kwantummechanica. Wist je trouwens dat dat tegenwoordig ook een onderdeel is binnen het vak natuurkunde op de middelbare school?

Ik ben met Ad getrouwd en heb een zoon en een dochter en 6 kleinkinderen. Verder lees ik veel, ben lid van een leesclub en zit in een studiegroep natuurkunde.

Heb je een lijfspreuk?

Het bovenstaande riekt misschien een beetje naar kamergeleerde maar niets is minder waar: ik ben een buitenmens. “Een dag niet naar buiten is een dag niet geleefd” is mij op het lijf geschreven. Ik ben gek op wandelen en heb 35 jaar hardgelopen waaronder 16 marathons, o.a. in Rotterdam, Utrecht, Amsterdam en Apeldoorn. Toen Ad door een blessure niet meer kon hardlopen ging hij golfen. Ik vond dat in die tijd maar een suffe sport maar met het oog op de toekomst nam ik toch wat golflessen. En jawel:… ik was meteen verkocht!

Hoe ben je in het bestuur terechtgekomen?

Al vanaf het begin van mijn lidmaatschap was ik actief in wedstrijd- en andere commissies. Dan leer je veel mensen kennen en zij kennen mij.

Ik ben voor het bestuur gevraagd maar had wel met Ad afgesproken dat ik het voor 3 jaar wilde doen. Daarna is de beurt weer aan een ander.

Wat heeft je bestuursperiode jou persoonlijk opgeleverd?

Veel. Ik ben nu eenmaal een clubmens, houd van samenwerken en met mensen een team te vormen. Vanuit de bestuursfunctie Sportzaken ben je vertegenwoordiger van het bestuur in de wedstrijdcommissie en ik maak ook deel uit van de refereegroep. Vorig jaar kwam daar de Lustrum commissie bij en dit jaar de coördinatie van de golfweek. Ik had wel eens 5 vergaderingen in een week maar het is leuk om te zien wat er allemaal lukt.

Verder krijg je een beter beeld van wat er allemaal speelt en nodig is. Dat is veel meer dan de meeste mensen weten.

Mensen denken vaak: besturen kan ik niet. Hoe zou je iemand overtuigen om in het bestuur te gaan?

Kort gezegd: je doet het niet alleen! Niemand is een alleskunner en bovendien zou dat ook niet werken. Je hebt weliswaar een eigen aandachtsgebied maar ook daarover wissel je met elkaar van gedachten. In mijn ervaring kom je samen veel verder en kun je mooie dingen tot stand brengen.

Welke ambities voor Sportzaken zijn gerealiseerd en welke moeten er nog worden vervuld?

Er is best veel gelukt. Er zijn verschillende soorten leden en voor ieder van hen is er een goed en gevarieerd aanbod van wedstrijden en activiteiten. Zowel laagdrempelige “funwedstrijden” als meer uitdagende wedstrijden en ook wedstrijden voor nieuwe leden, zonder daarbij de baan te veel te blokkeren voor de “gewone” spelers.

Het vasthouden van leden is minstens even belangrijk als het winnen van nieuwe leden. Onze enthousiaste Kennismakingscommissie bezorgt deze laatste groep een warm welkom. Bij de laatste nieuwe leden wedstrijd waren er 30 deelnemers waarvan er 20 bleven eten en ze waren zonder uitzondering enthousiast.

Nog te wensen voor mij zou zijn om activiteiten te ontwikkelen om “eenlingen” meer te binden. Bijvoorbeeld door onder leiding van pro’s in groepjes met elkaar te gaan trainen en zo “maatjes” te vinden.

Wat vond je moeilijk in je bestuursperiode?

Klinkt raar, maar om van commissielid bestuurslid te worden. Kijk, als commissielid investeer je veel tijd en energie in jouw deelgebied en kom je op voor je deelnemers. Neem bijvoorbeeld de 18 holes wedstrijden op de BB of shotgunwedstrijden. Als bestuurslid krijg je plotseling te maken met het grotere geheel en moet je belangen tegen elkaar afwegen. Dat was voor mij best een omslag. Overigens ben ik blij met de houding van de wedstrijdcommissie: ze begrijpen de bestuurslijn en ondersteunen die ook. Het is heel plezierig samenwerken.

Met welke eigenschappen zou je opvolger de meeste kans van slagen hebben?

Voor Sportzaken helpt het als je gelooft in samenwerken en een beetje een verenigingsmens bent, een positief sociale instelling hebt en het leuk vindt om van de vereniging een warm bad te maken voor de leden.

Wat zou je als afscheid tegen het bestuur en de clubleden willen zeggen?

Tegen het bestuur: hou het plezier erin. Dat maakt het werk zoveel lichter en leuker. We hebben dat in de Coronatijd erg moeten missen: mijlen uit elkaar zitten en nooit eens een biertje samen kunnen drinken. En blijf vooral mooie plannen ontwikkelen.

Tegen de leden: een vereniging moet je met elkaar willen doen. Als je iets niet begrijpt of je ergens aan ergert stel dan gewoon je vraag aan het bestuur.

Blijf je nog wel lid van onze vereniging?

Deze jaren stond mijn leven wel veel in het teken van golf. Het wordt nu tijd de balans te herstellen. Zo wil ik weer bijles gaan geven op school en ander vrijwilligerswerk doen.

Maar lid blijven? Absoluut!