Het (tweede) leven van een golfbal

Ik was niet zomaar een bal,  ik was een echte wedstrijdbal. Toen ik gekocht was,  werd ik niet in de golftas gestopt, maar lag ik eerst te pronken in de kast. Vaak werd ik even uit het doosje gehaald, en betast. Ja, ik was de bal voor de eerste belangrijke wedstrijd. Op een mooie zonnige dag werd ik uit het doosje gehaald en ik zou gaan meedoen aan een echte wedstrijd.

Vol verwachting lag ik op een tee van hole 1. Toen vloog ik met een reuzezwaai door de lucht. Ik hield mijn roer recht en ja, ik landde op de green, met nog een beetje back spin lag ik 30 centimeter van de hole.  Ik hoorde achter mij een flink applaus. Ja, ik was een echte wedstrijdbal. Met één putt werd het natuurlijk een birdie.

Ik werd lekker schoongemaakt en warm gewreven. Op naar hole 2. Na de afslag vloog ik tegen een boom, maar met een beetje bijsturing van mij stuiterde ik de green op en werd het een par. Wederom lekker schoongemaakt en nagekeken. Ik was wel tegen de boom gekomen, maar mijn huidje was nog gaaf. Op naar hole 3. Voordat ik er erg in had, lag ik op de hei! Mijn baas sloeg een tweede bal. Hij heeft nog wel even gekeken of hij mij zag en liep door.

Even later nam een hond mij in zijn bek, zijn baas pakte mij uit zijn bek en gooide mij terug over het hek. Daar heb ik twee weken gelegen en toen kwam er een golfer. Die raapte mij op en stopte mij in de ballenkoker bij de voordeur van het clubhuis.

In de ballenbak lagen nog meer ballen. Meestal hele vieze,  zo uit de vijver gevist. Er lagen ook vreemde ballen,  daar stond op driving range Weesp, Lage Vuursche, Delftland, BMW, Rabobank, de Enk, Mini van Poelgeest, Triton Golf, enz. Na een paar weken kwam er een mevrouw alle ballen ophalen. Na een korte autorit werden we bij haar thuis gesorteerd. Een deel van ons verdween gelijk in de vuilnisbak, en ik belandde in een emmer.

We werden in een chloorbad gezet. De teksten werden weg gepoetst. We stonden nog even in een ontvettingsbad en gingen daarna in de vaatwasser waar we in 90 minuten lekker warm werden schoongewassen. Nogmaals een selectie en toen verdwenen we in een plastic zakje soms met gekleurde soortgenoten.

Wij kunnen nu aan een tweede leven beginnen en worden uitgedeeld bij de jeugd, G-golfers, damesdag of een andere activiteit van de club. Ook worden we verkocht ten behoeve van de Stichting Handicart. Zo beginnen wij aan een nieuw golfleven en daar hebben wij zin.

Dus vind je een bal en gebruik je die niet? Stop ons in de golfbuis bij de ingang van het clubhuis.